Diegene die mij goed kennen weten het: ik woon bijna 200 km van mijn familie vandaan. Best pittig af en toe, maar ook waardevol. Even twijfelde ik om het te delen, maar ik doe het toch. Lees je mee met mijn verhaal?
Ik ben opgegroeid in een klein dorpje in het Zuid Westen van Friesland, aan de rand van het IJsselmeer. Gemoedelijk, rustig wonen en iedereen dichtbij. Ons kent ons. De natuur is er super mooi en je kunt gerust de deur een nacht niet op slot doen. Een interieurstudie in Leeuwarden? Geen probleem. Ik fietste iedere dag naar het treinstation en kwam anderhalf uur later pas op school aan. Nu woon ik in de stad en zijn alle voorzieningen dichtbij. Een luxeprobleem!
Ik was Friesland stiekem een beetje zat
Zo rond mijn 21e was ik Friesland stiekem een beetje zat. Ik was toe aan een nieuwe uitdaging en qua werk was er weinig op dat moment. Toen ontmoette ik mijn vriend Maurice zo'n 5 jaar geleden via gezamelijke vrienden. Hij had een koophuis (appartement) en had alles al voor elkaar. Toen hij vertelde dat hij in Tiel woonde, dacht ik dat dat ook een dorp was. Maar het had zelfs een H&M! Toen ik net in Tiel woonde vond ik het maar lastig om mijn draai te vinden zo in een vreemde omgeving maar ik ontmoette al gauw nieuwe mensen en startte met mijn (inmiddels grootste passie) Instagram/blog. Ik ben mijn hart achterna gegaan.
Familiefoto's in het kastje
Spijt?
Spijt is een groot woord maar natuurlijk heb ik soms nog heimwee. Want dat spontane zit er niet meer in. Even gauw op de koffie om elkaar te zien en de dag door te nemen lukt niet. Het worden hele weekenden, want het is 2 uur rijden. En die momenten dat familieleden ernstig ziek waren, erg pittig. Regelmatig voelde ik tranen branden als ik weer terug naar huis moest rijden. Wat had ik mezelf aangedaan? En soms heb ik dit nog steeds. Gelukkig spreek ik vrienden en familie veel, heel veel.
Every family has a story, welcome to ours
Ons mooie huis
Ik ben gelukkig hier: met ons mooie huis, met de buurt, schoonfamilie dichtbij en het gemak dat je zo binnen 20 minuten in Den Bosch, Utrecht of Nijmegen staat. Alles dichtbij, thuisbezorgd.nl (want dat hebben ze niet in Friesland) en zoveel supermarkten en winkels. Maar toch blijft het knagen. Dat gevoel is er al sinds dat ik hier ben komen wonen. Dit is ook helemaal niet erg. Want we zijn niet verplicht om ons hele leven hier te wonen.
En weet je, het is ook speciaal. Als mijn ouders komen, hebben we alle tijd voor elkaar en doen we leuke dingen. De momenten samen met mijn moeder zijn zo speciaal. Andersom ook; ik zie mijn vriendinnen en familie regelmatig. Minstens 2 keer per maand en heel weekend, en uitgebreid ook. We kletsen tot middennacht, maken mooie herinneringen en lachen. Maurice zegt regelmatig, jij ziet je familie vaker dan ik die van mij haha.
Ga ik ooit terug?
Maar je zult wel denken, gaat ze ooit terug? De kans zit er dik in, maar wonen in Friesland gaat het niet worden. Maurice werkt in de Randstad en voor mij is er ook weinig werk, maar op één uur afstand van familie wonen lijkt mij heerlijk. Zwolle of Amersfoort. Dat je af en toe, spontaan langs kunt gaan. En als we straks kindjes hebben vind ik het belangrijk dat ze ook Friese roots meekrijgen. Het ver weg wonen van familie en vrienden beheerst best wel een groot deel van mijn leven. Maar ik weet zeker dat ik niet de enige ben! Is het herkenbaar? Heb je er zelf ook ervaringen mee?
Reacties
Anna 6 months ago
Een oud berichtje maar ik wil er toch op reageren. Ik woon op een uur afstand rijden van mijn familie. Ik wilde toen ik jong was altijd al naar de grote stad, Amsterdam. Maar ik ging in Rotterdam wonen want daar woonde mijn vriend. Er zijn meer mogelijkheden in de steden. Maar het voelt nog altijd niet als thuis. Als ik weer in het dorp ben bij mij ouders, voelt Alles vertrouwt maar als ik me voorstel om daar te wonen, zie ik dat niet. Alsof alles los van mij staat. Zo voelt het. Ik voel geen connecties meer, geen wortels. Ik woon nu 8 jaar samen. Maar ik voel me nog steeds alleen.
Laura 3 years ago
Mijn familie, en dan met name mijn 3 drie grote broers met aanhang wonen allemaal in het buitenland, en niet bepaald dichtbij. Australië, Thailand en Koeweit.
Die in Australië heeft een kleintje van 2 die ik afgelopen zomervakantie pas voor het eerst heb kunnen ontmoeten. En zij ook onze kleine van (inmiddels) 6 maanden. :) Ook een ander heeft al 2 kindjes. En dan zou ik dromen dat ze allemaal in Friesland of België wonen, haha! ;-)
We zijn afgelopen zomer voor het eerst een week met z’n allen geweest voor 40 jaar getrouwd jubileum van mij ouders. Voor hun was dit het mooiste wat ze konden wensen, al je kroost met aanhang bij elkaar. In zo’n situatie niet vanzelfsprekend. En… je weet niet of dat ooit nog eens gebeurd. Dus ik voel met je mee over het gemis. zeker met zo’n kleine!
(Wel een goede reden om op reis te gaan naar die landen… ;-))
Liefs
Marie 4 years ago
Hallo
Ik ken jou niet maar ik vind jouw artikel heel herkenbaar!
Contacteer me gerust.
Groetjes
Marie
Sara 4 years ago
Hi, where is the small flowerpot from? 🙂
Ciska 5 years ago
Love you💞
Geef een reactie