Een oud berichtje maar ik wil er toch op reageren. Ik woon op een uur afstand rijden van mijn familie. Ik wilde toen ik jong was altijd al naar de grote stad, Amsterdam. Maar ik ging in Rotterdam wonen want daar woonde mijn vriend. Er zijn meer mogelijkheden in de steden. Maar het voelt nog altijd niet als thuis. Als ik weer in het dorp ben bij mij ouders, voelt Alles vertrouwt maar als ik me voorstel om daar te wonen, zie ik dat niet. Alsof alles los van mij staat. Zo voelt het. Ik voel geen connecties meer, geen wortels. Ik woon nu 8 jaar samen. Maar ik voel me nog steeds alleen.